دارک اعجاب انگیزترین و هیجان انگیز ترین سریال نتفلیکس
فصل سوم سریال دارک (Dark) از شبکه‌ی نتفلیکس پخش شد. این فصل که آخرین فصل از سریال تحسین شده‌ی «دارک» (تاریک) در ژانر علمی-تخیلی بود هشت اپیزود داشت و امتیاز همه‌ی اپیزودهایش بالاتر از ۹ است. دو قسمت آخر از کاربران imdb امتیاز ۹.۹ از ده را گرفته‌اند.
فصل سوم سریال دارک (Dark) امروز (۲۷ ژوئن) -دقیقا در روزی که داستان سریال آن را روز آخرالزمان معرفی کرد- منتشر شد. اولین واکنش‌ها به فصل سوم سریال تاریک نشان می‌دهد که فصل آخر پر از غافلگیری‌های خارق‌العاده و درواقع کامل‌کننده دو فصل ابتدایی است. خیلی از نقدها فصل دوم و سوم را درمقابل پیچیدگی و جذابیت فصل سوم هیچ دانسته‌اند.
کلاف سردرگم زمان . در سریال دارک زمان مفهوم خود را از دست می دهد .
هسته اصلی سریال ارجینال و آلمانی «نتفلیکس»، زمان و یا بهتر بگوییم فضا-زمان است. پس اگر از من بپرسید «سریال «تاریک» درباره چیست؟» پاسخم چیزی جز پاسخ آگوستین قدیس به پرسش ماهیت زمان نیست: «زمان واقعا چیست؟ اگر کسی این را از من نپرسد می‌دانم، اگر کسی بپرسد و بخواهم توضیح بدهم دیگر نمی‌دانم.» اما می‌توانم بگویم همان‌طور که نظریه نسبیت اینشتین تمام برداشت ما از فضا و زمان را تغییر داد و مهم‌ترین تعریف از زمان را مطرح کرد، سریال «تاریک» بسط‌دادن این نظریه به نسبتِ بین اشخاص با یکدیگر (شجره خانوادگی چهار خانواده و اصل و ریشه آن‌ها) و حتی نسبتِ شخص با گذشته‌اش و آینده‌اش است، طوری که دیگر این مقاطع زمانی معنی‌شان را از دست می‌دهند.
آینده و گذشته، مرگ و زندگی، آغاز و پایان همه یکی هستند
وجه دیگری از نظریه نسبیت این است که زمان برای هر فرد متفاوت است و حرکت، زمان را کش‌دار می‌کند؛ یعنی زیادشدن فاصله بین یک تیک و یک تاک ساعت. «هلگل» را در نظر بگیرید که در سه خط زمانی داستان حضور دارد. آینده او مدام از اتفاقی که خواهد افتاد می‌گوید و از آن هراسان است. عجله و شتاب او برای تغییر سرنوشت با مدام «تیک‌تاک»گفتنش به جایی می‌رسد که برای نجات همه‌چیز و همه‌کس به گذشته‌اش سفر می‌کند.
گذشته او ثابت است. اینکه او مدام در حال حرکت و شتاب است زمان را برایش به شکل استعاری کش‌دار می‌کند و از طرفی گذشته‌اش را کوچک. کودکی او مدام تکرار می‌شود و در مقابلِ پیری‌اش قرار می‌گیرد. گذشته و آینده برای او معنا دارد اما همین دو مقطع برای شخصی دیگر کاملا متفاوت است. گذشته او آینده فرد دیگری است و آینده او گذشته شخصی دیگر. این عدم‌قطعیت برای اتاقک زیرزمینی‌ای که نوح برای امتحان ماشین زمان استفاده می‌کند نیز به‌شکلی دیگر نمادی از نامتعین‌بودن فضا- زمان است.
جایی که برای فردی قتلگاه است و برای فردی دیگر پناهگاه؛ فردی از آن به گذشته می‌رود و فردی دیگر به آینده. ماشین زمان برای نوح کشتی نجات است و برای کسی دیگر ماشین کشتار؛ برای کسی آغاز است و برای کسی دیگر پایان؛ اما ایده محوری چیز دیگری است: برگشت همه‌چیز به خودش در یک چرخه تاریک و دایره‌ای نامتناهی یا به‌عبارت دیگر بازی با این مفهوم: آینده و گذشته، مرگ و زندگی، آغاز و پایان همه یکی هستند.
بهترین پایان‌بندی تاریخ سریال‌های علمی-تخیلی
هر داستان که براساس ایده «سفر در زمان» بنا می‌شود، برای خودش سازوکار‌ها و تمهیداتی می‌اندیشد تا به چرخه‌های بی‌نهایت یا پارادوکس‌های سفر در زمان نیفتد یا آن‌ها را به‌شکلی خلاقانه ارائه دهد، اما «تاریک» باوجود برقرارکردن گفتمانی بین گذشته و آینده، از این پارادوکس‌ها برای آگاهی شخصیت‌ها از گرفتاری در حلقه‌های تکرارشونده و از طرف دیگر برای غافل‌گیری و به‌هم زدن پیش‌بینی‌های مخاطبان استفاده می‌کند.
گاهی نیز خود سریال درباره این پارادوکس‌ها صحبت می‌کند؛ برای مثال ساعت‌ساز و دانشمندی در سال ۱۹۸۶ از پارادوکسِ «بوت استرپ» یا «خودراه‌اندازنده» سخن می‌گوید. این پارادوکس نظری وقتی رخ می‌دهد که یک شی یا شخص به گذشته سفر می‌کند و یک حلقه علت و معلول نامحدود را ایجاد می‌کند؛ یعنی این حلقه آغاز و انتهایی ندارد؛ هم علت خودش است و هم معلول خودش. قطعا سریال «تاریک» نمی‌خواهد دغدغه‌ها و مشکلات فلسفی درباره زمان را حل کند؛ باران بو اودار و جانجه فریشا، سازندگان سریال، بیش از هرچیز قصد داشته‌اند یک پازل تصویری بزرگ و هستی‌شناسانه بسازند.
منبع : شهر نیوز
برای تماشای سریال دارک و ده ها سریال دیگر در نتفلیکس , اشتراک پریمیم این سرویس را از پریمیم پلاس تهیه کنید.
